Microcontrollers

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een microcontroller (afgekort μc) is een microprocessor die wordt gebruikt om elektronische apparatuur te besturen.

Zeer veel moderne apparaten bevatten een microcontroller: wasmachines, magnetrons, telefoons, enzovoort.

Een microcontroller is via software te programmeren, waardoor het een flexibel component is. Microcontrollers zijn in 8bit, 16bit, 32bit en een niet zo vaak gebruikte 64bit uitvoering verkrijgbaar.

De microcontroller maakt het mogelijk om binnengekregen signalen van sensoren te verwerken, waarna de microcontroller het signaal kan onthouden of verwerken om tot de gewenste actie te komen.

Een microcontroller bevat alles wat het nodig heeft om te functioneren in een gesloten chip: een CPU, geheugen voor het programma (ROM), geheugen voor data (RAM), invoer- en uitvoerpoorten (I/O) voor communicatie met randapparatuur dergelijke. Daarin verschilt een microcontroller van een gewone processor, die allerlei externe componenten nodig heeft voor communicatie en geheugenfuncties.

Microcontrollers kunnen algemeen toepasbaar zijn, of gespecialiseerd voor bepaalde functies, bijvoorbeeld digitale signaal processors (DSP's).